Rozdział pierwszy

Dolała mleka do kawy. On spojrzał na jej długie, czekoladowe włosy i wielkie, ciemne oczy. Uśmiechnął się nieznacznie.

- Nie gap się - odpowiedziała - masz dziewczynę.

- Jasne. Chciałem tylko powiedzieć... jesteś najlepsza.

- Dzięki.

Do pokoju weszła niezbyt ogarnięta Magda. Miała na sobie szlafrok i parę różowych, kudłatych kapci.

- Cześć kochanie! - ucałowała Weronikę w policzek. - Jak nastrój?

- Wiesz, jak bardzo się stresuję. Darowałabyś sobie takie pytania.

- Co ty jesteś taka zła ? To powinien być najlepszy dzień w twoim życiu. Inaczej wyobrażałem sobie osobę, która jedzie spełniać swoje marzenia. A ty, pysiu, nie przywitasz się ze mną ? - Hubert obdarzył Magdę czarującym uśmiechem.

Nika wywróciła oczami. Pomyślała, że jeszcze przed chwilą patrzył się tak na nią.  Już dawno chciała, żeby jej przyjaciółka zerwała z tym dupkiem. Był dwulicowy. Niby kochał Madzię, a z drugiej strony ciągle przyglądał się Weronice, lub ewentualnie jej biustowi. Zresztą charakterem Moniki też zdawał się być zauroczony. Dwie twarze. Dwie twarze, na widok których miała ochotę zwymiotować.

- Kocham cię słodziaczku! - Magda jakby nie zauważała tego, że Hubert nie jest jej wierny.

Była ich czwórka. Dla Niki zdecydowanie za dużo. Ich mieszkanie w samym centrum Warszawy pomieściło by jeszcze kilka osób, ale dziewczynie wystarczały tylko przyjaciółki, chłopak był zbędny. Poza tym denerwowały ją związki. Czasem miała ochotę podejść do całującej się pary i na nich zwymiotować. Jednak dobrze wiedziała, jak bardzo współlokatorka jest zakochana i nie miała serca jej tego psuć.

- Debilu! Mówię do ciebie!

Nika podniosła głowę i dopiero zauważyła, że stoi nad nią Monika.

- Tak? Słucham?

- Hej, mała. Nie powinnaś spakować reszty rzeczy ? Jest już dziewiąta, a samolot masz na osiemnastą o ile dobrze czytam - pomachała przyjaciółce biletem przed oczami

Weronika spojrzała na kawałek papieru. Najpiękniejszy, jaki kiedykolwiek widziała. Kierunek Madryt. Mógł odmienić jej życie na lepsze.

- Fakt. Tylko zostaw mojego rogala w spokoju. To ostatni, który mam szansę zjeść przed odlotem.

Weszła do łazienki. Popatrzyła na siebie w lustrze, ale zdawała się widzieć coś zupełnie innego, niż Hubert. Wągier na twarzy i niewyregulowane brwi. Niedługo już będzie w najpiękniejszym miejscu na ziemi, nie powinna mieć żadnych niedoskonałości! Wsmarowała w czoło pół tubki kremu i przekrzywiła głowę. Rozkazała sama sobie się uśmiechnąć. Słuchając własnych myśli wyszczerzyła się. "Krzywe" - pomyślała. 

Szczotkując prawie idealnie białe zęby myślała, jak powstrzymać się od pisku radości, gdy już wyląduje w Hiszpanii. Musi być poważna, bo w końcu w takim celu tam jechała - aby zostać opanowaną i szanowaną dziennikarką sportową. Od dawna marzyła o takiej karierze, ponieważ była zagorzałą fanką piłki nożnej i wielką Madridistką. Najważniejszą rzeczą w życiu Niki był Real i jej idol - Cristiano Ronaldo. Teraz miała szansę spotkać jednego ze sławnych piłkarzy i może nawet przeprowadzić z nim kiedyś wywiad, jeżeli oczywiście studia się powiodą i oprócz tytułu zwykłej dziennikarki, który już miała, zdobędzie ten upragniony.

- No już, twoje kreski są perfekcyjne! - roześmiała się Magda, wyrywając koleżankę z toku myślenia.

- Sorry, że jestem taka spięta. Wiesz jak się zachowuję, gdy czekam na coś ważnego - złapała Madzię za ręce - Odwieziecie mnie na lotnisko ?

- A jak inaczej, kochana ? Odjedziemy dopiero, kiedy nie będzie już widać twojego samolotu na niebie. Odpręż się i posłuchaj RHCP. Głos Antka zawsze ci pomaga, masz jeszcze chwilkę czasu. A ja ci pójdę kupić rogale i jakąś gazetę na drogę.

- Jesteś wspaniała.

Nika wkroczyła do swojej sypialni i spojrzała na walizkę. Kilka par spodni, jakieś bluzki i bielizna. Czegoś tu na pewno brakowało... Zastanowiła się chwilę i dopakowała T-shirt z numerem siedem na tyle, szalik, i flagę swojego ukochanego klubu. Pocałowała herb i delikatnie pogładziła napis "Ronaldo".

Ze łzami w oczach , patrząc na błękitne, sierpniowe niebo wyszeptała:

- Mam przeczucie, ze zdarzy się tam coś niesamowitego.

Nie myliła się.

***